Фотоапарат првпат дофатил на многу мала возраст и не сакал да се оддели од него. Оттогаш било очигледно дека фотографирањето ќе биде нераскилив дел од неговиот живот. Денеска, за битолскиот студент Владимир Видановски, кој важи за еден од најангажираните талентирани млади фотографски имиња кај нас, фотографијата е главно средство за искажување на своите уметнички и модни гледишта. За кусо време успеа да се наметне на сцената со своите уникатни и сценографски добро осмислени фотосесии и да оствари соработка со повеќе домашни етаблирани дизајнери. Зад него е успешна година, во која оствари неколку промотивни фотосесии за колекциите на дизајнерката Лили Кадинска, која стои зад Le Brand, како и за реномираниот креатор Никола Петровски.
-Минатата, 2014 ќе ја паметам како година во која имав повеќе соработки со различни модели, дизајнери и фотографи, и со тоа влегов на модната сцена во Република Македонија. Морам да нагласам дека токму во 2014 се „пресоздадов”, односно мојот стил на фотографирање го надградив во најдобриот до сега, во тоа што е денес, преку експериментирање со различни бои, светла и стилови. Во идинина ќе продолжам да се надградувам сè повеќе и повеќе, па со тоа и ќе се подобрувам во праксата- вели Видановски.
Од фотосесијата PLAINS за колекцијата есен-зима 2014 на Никола Петровски
>> Како настана соработката со дизајнерот Никола Петровски и колку си задоволен од реализацијата на фотосесијата со него?
- Гледајќи ја неговата ревија на Модната недела во Битола 2014- боите, движењата и самиот изглед на моделите кои ги претстави во колекцијата ме инспирираа, а идејата за сесијата ми дојде токму тогаш, додека се движеа по пистата. Па затоа решив после таа вечер да му предложам соработка и конечно во август сесијата беше изведена. Мислам дека PLAINS беше една од најуспешните фотосесии, бидејќи беше изработена со извонреден тим.
>> Често соработуваш и со Лили Кадинска, таа е една од најголемите твои промотери. Колкава креативна слобода ти дава при реализација на заедничите?
- Не би рекол дека Лили Кадинска ми е „промотор”, туку можам слободно да речам дека таа ми е инспирација. Секое нејзино парче облека ме инспирирало, ми дало некаква идеја за тоа како можам да го вклопам во моден едиторијал. За сите проекти Лили ми дава максимална креативна слобода, па и тоа е една од причините зошто имаме изработено веќе шест успешни едиторијали заедно.
Снимањето на едиторијалот The Nymph со модели од Le Brand – еден од најголемите предизвици во кариерата на Владимир
>> Кои досегашни проeкти би ги издвоил како највпечатливи и од кои најмногу си научил?
- Дефинитивно би рекол дека фотографирањето на едиторијалот The Nymph со модели од Le Brand, односно Лили Кадинска, беше најинтересно и највпачатливо, бидејќи половина од сесијата се одвиваше под вода. Тоа беше и причината зошто наидов на повеќе пречки, но со нив научив многу и со тоа дефинитивно се подобрив.
>> Како и кога почна твојата фотографска приказна, кој ти ја вдахна љубовта кон фотографирањето, кога ги направи првите фотографии… Може ли да се потсетиш на твоите почетоци?
- Една година пред почетокот на средношколските денови ја пронајдов љубовта кон фотографирање луѓе, односно портрети. До тогаш фотографијата ме интересираше како воопштена уметност, сè додека во мене не се разви интересот кон портретната и модната фотографија, а со тоа и надградбата која ја започнав самиот, чисто почнувајќи од онаа точка која мене ме привлече. Сфатив дека секој израз, секое ново движење на телото и лицето, во еден мал дел од секундата, значи момент кој многу кажува, само ако тој момент објективот успее да го „дофати” токму онаков каков што окото на фотографот во моментот на спуштањето на прстот го доживува. До есента минатата година, немав посетувано никаква обука, сè што имав научено било од истражување, проучување и од сопствените грешки. Но во октомври 2014, во рамки на FWSK, беше организирана обука од Британската Амбасада, која беше водена од стилистката Ребека Рој. Траеше за време на Модниот викенд-Скопје, а во него голем број на модни блогери и фотографи, во кои спаѓав и јас, бевме задолжени да фотографираме и пишуваме за настаните.
>> Кој беше пресуден момент да почнеш професионално да се занимаваш со фотографирање, Кој те поттикна, инспирира или најми првично?
- Кога веќе забележав дека повеќе луѓе изразуваа желба да ги фотографирам, сфатив дека ова може да прерасне од хоби во професија. Прво бев малку скептичен, но поттикнат од охрабрувачките зборови од пријателите, роднините, а најмногу од моите родители, започнав да фотографирам на попрофесионален план.
>> Зошто се одлучи за модна фотографија?
- Новооткриената љубов кон модата пред околу три години ме поттикна да експериментирам со различните гранки на фотографијата, па со тоа најмногу се пронајдов во модната фотографија. Започнав да забележувам детали кои што до тогаш не ги забележував – движењата на луѓето, динамиката на секое парче облека и детал, како израз на себеоткривање, изразите на лицата на моделите… Сите тие работи сакав да ги вклопам во една фотографија, но не само како комбинација од човек и облека, или едноставен приказ на модел, туку и приказна која раскажува повеќе , која знае да разбуди чувства кај секого кој ја гледа фотографијата и се разбира емоциите што креаторот сака да ги искаже преку секое парче облека, односно сопствената приказна и порака на истиот. Значи целосното доживување, како експресија во која се внесени гледиштата и емоциите на оној кој ја раскажува приказната, односно креаторот и моделот, оној кој ја пренесува – фотографот и оној кој ја перцепира.
Една од промотивните фотосесии за Лили Кадинска
>> Кои се твоите идоли, односно на кои фотографи им се одушевуваш и од кои учиш за модната фотографија?
- Искрено немам конкретно еден човек што би го нарекол идол, но ако морам да одберам би рекол дека фотографот Алекс Стодард бил прв што ме поттикнал да творам. Неговата приказна е слична како мојата, започнал со фотографирање на едноставни портрети, за подоцна да се определи за концептуална фотографија и на крајот модна.
>> Паралелно со фотографирањето ти студираш информатика и комјутерско инжинерство на ФИНКИ. Како ги поврзуваш двете професии? Како се координираш со обврските на факултетот?
- Информатиката и комјутерско инжинерство ми е втора пасија, после фотографијата. Се трудам да ги балансирам на еднакво ниво, но некогаш тежината се зголемува на страната на хобито, а понекогаш на обврските. Сè уште ја немам најдено златната средина, но чувствувам дека ќе ја пронајдам наскоро.
Портретите му се голема пасија, едно од последните остварувања на младиот фотограф
>> Претпоставувам дека фотографирањето засега го доживуваш како хоби, но дали има можност за негово прераснување во професија и во која насока сакаш да го продолжиш образованието?
- Моментално мислам дека сум на правиот пат, односно факултетот го гледам како главен, а хобито е на второ место. Понекогаш велам дека фотографијата ми претстуавува „план Б”, бидејќи имам надеж и верба дека во иднина може да прерасне во нешто поголемо од тоа што е моментално – хоби.
>> Колку твоето семејство и твоите пријателите те поддржуваат во твојата заложба да се бавиш со фотографирање?
- Најголем поддржувач на ова што го правам е мојата мајка, таа е првата личност од која барам совет, инспирација и мислење. Сите мои пријателите и останатите роднини ми даваат максимална поддршка во сето ова што го правам, бидејќи гледаат дека ме носи кон подобра иднина.
>> Што најмногу сакаш да фотографираш покрај модели и модни парчиња?
- Како што кажав, започнав со портретна фотографија, па таа сè уште ми остана во срцето како една од најомилените стилови. Исто така, концептуалната фотографија ми дава можност да создавам приказни и мистерии во една слика, како начин на прикажување на моите фантазии на реално ниво. Пред околу три години започнав да експериментирам со автопортрети, исто така како дел од концептуалната гранка и преку тоа започнав да раскажувам различни периоди од мојот живот низ фотографии.
>> Родум си од Битола, колку те инспирира твојот град и колку често му се навраќаш?
- Почетоците ми беа токму таму, во Битола, па затоа секогаш кога се враќам во мојот град, инспирацијата и носталгијата излегуваат од мене и не се гасат подолго време. Затоа и ја посетувам најчесто што можам и секое слободно време додека сум во Битола го одделувам повторно за мојата најголема љубов – фотографијата.
Нема коментари